Tour de Pologne po raz pierwszy rozegrany został we wrześniu 1928 roku. Wtedy na starcie stanęło 71 kolarzy. Pierwszą edycję wyścigu zorganizowało Towarzystwo Cyklistów w Warszawie oraz "Przegląd Sportowy". Stał się on jednym z największych wydarzeń sportowych Polski międzywojennej. Jego tradycja została wskrzeszona po II wojnie światowej już 1947 roku. Do roku 1992 był organizowany jako wyścig amatorski.
Na trasach Tour de Pologne jeździło wielu znanych kolarzy: Jan Kudra, Stanisław Gazda, Józef Gawliczek, Andrzej Bławdzin, Wojciech Matusiak, Tadeusz Mytnik, Janusz Kowalski, Ryszard Szurkowski, Stanisław Szozda, Jan Brzeźny, Lechosław Michalak, Henryk Charucki i Czesław Lang.
Pierwszym z nich był Marian Więckowski, który wygrał trzykrotnie TdP w latach 1954-1956.
W roku 1993, srebrny medalista olimpijski z 1980 roku, prekursor polskiego zawodowego kolarstwa - Czesław Lang, zainwestował w upadającą imprezę własne środki finansowe. W krótkim czasie stała się ona wydarzeniem światowego formatu.
W kolejnych latach wyścig awansował w hierarchii UCI, zdobywając w 2004 roku klasę 2.2. W sezonie 2005 Tour de Pologne znalazł się w cyklu ProTour jako jedyna tego typu impreza w krajach Europy Środkowo-Wschodniej.
W 2005 decyzją władz UCI Wyścig został włączony do kolarskiej elity - cyklu wielu imprez nazwanych ProTour, w których znalazło się tylko 27 imprez, w tym 13 etapowych. Obowiązkowo startuje w nich 20 najlepszych zespołów na świecie.
Od 1999 do 2007 TOUR de POLOGNE miał swoją metę na Orlinku w Karpaczu. Do 2005 każdy wyścig kończył się w tym miejscu morderczą czasówką.
Na odcinku ponad 4 km trzeba pokonać ponad 400 m różnicy poziomów i niejeden raz wspinać się na 800 m.n.p.m, dlatego podjazd pod Orlinek jest nazywany przez kolarzy ścianą płaczu. W 2007 roku uczestnicy 63 Tour de Pologne musieli aż 14 razy pokonać słynny podjazd u stóp Śnieżki.
źródło: karpacz.pl
